OUR WALKERS
Calvin Royal III
Calvin zet zich vooral in voor een betere toegang tot de balletwereld omdat zijn eigen weg naar de top verre van gebruikelijk was. In 2017 was hij pas de derde zwarte danser die benoemd werd tot eerste solist in de 84-jarige geschiedenis van ABT. Hij is ook de eerste zwarte man in meer dan twintig jaar met deze titel. Calvin groeide op in Tampa, Florida, en had al op jonge leeftijd een passie voor dans. Hij begon echter pas op zijn 14e met balletlessen —een ongewoon late start in een wereld waar sommige dansers hun opleiding als peuter beginnen. Op zijn 17e won hij een beurs voor de Jacqueline Kennedy Onassis School van ABT, maar het vervolg van zijn opleiding in New York City bleek een steile leercurve te zijn.
"Ik was omringd door balletdansers die hun hele leven al trainden. Het drong toen tot me door hoeveel moeite het zou kosten om de achterstand in te halen", herinnert hij zich. "Elke keer als ik de zaal rondkeek, zag ik geen echte diversiteit." Calvin geeft direct toe dat hij zich vaak "geïsoleerd" voelde. Zich openstellen voor zijn collega's was lastig, omdat zij ook zijn concurrenten waren. "Je wist dat iedereen daar streefde naar een plek op het podium, wat slechts enkelen lukte," vertelt Calvin.
Als meesterdanser word je ook een rolmodel. Je draagt de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat de volgende generatie weet dat we artiesten zijn die de kunstvorm op een authentieke en toegankelijke manier uitdragen.
Dankzij zijn talent en harde werk wist Calvin kansen te benutten, maar hij is er het meest trots op dat hij daarbij zijn fundamentele gevoel van eigenwaarde niet heeft losgelaten. "Er waren momenten dat ik het gevoel had dat openlijk homoseksueel zijn me zou hinderen, of dat mijn huidskleur me in de weg stond, maar dankzij mijn gedrevenheid en vastberadenheid wist ik toch verder te gaan", vertelt hij.
Hij is vooral trots op Touché, een nieuw ballet over mannenliefde dat hij in 2020 opvoerde. "Het was de eerste keer dat ik aan een dans werkte die nauw verbonden was met mijn eigen levenservaring. Touché is niet alleen een verhaal over een interraciaal homostel, maar een voorstelling die stevig geworteld is in onze collectieve menselijkheid. Het vond niet alleen weerklank bij leden van de LGBTQIA+-gemeenschap, maar bij iedereen. Ik realiseerde me toen dat we bezig waren om levens en opvattingen over liefde te veranderen", aldus Calvin.